از نظر اسلام در حفظ حریم در ارتباط با نامحرم فرقی بین محیط واقعی و محیط مجازی نخواهد بود وارتباط در محیط مجازی همانند خلوت دو نامحرم است وچون کسی به آنجا راه ندارد ، بنابراین محل اشکال است. البته اگر ترس افتادن به حرام و قصد لذت(‌عاطفی یا جنسی ) بردن در میان نباشد، اشکالی وارد نیست . در تشخیص خوف و قصد لذت انسان خود مهمترین قاضی خویش است و از وضع خویش آگاه است .